We gebruiken cookies om content en advertenties te personaliseren, om sociale mediafuncties aan te bieden en om ons verkeer te analyseren. We delen ook informatie over uw gebruik van onze site met onze sociale media-, advertentie- en analysepartners, die deze kunnen combineren met andere informatie die u aan hen heeft verstrekt of die zij hebben verzameld op basis van uw gebruik van hun diensten.
Onze privacyverklaring:
Hieronder kunt u kiezen voor welke doeleinden u cookies op de website van De Clercq wilt toestaan.
De rechtbank Oost-Brabant was het gedeeltelijk met de ouders eens. In de uitspraak van de rechtbank lezen we dat de school wel veel heeft gedaan, maar toch niet voldoende om aan haar zorgplicht te voldoen. Zo bood de school wel begeleiding aan leerlingen met dyslexie, maar alleen aan leerlingen van klas 1. Verder bood de school aan leerlingen meer tijd voor toetsen, met het idee dat 80% van de leerlingen de toets in 80% van de tijd moest kunnen maken. Maar deze regel gold voor alle leerlingen. Voor dyslectische leerlingen was geen extra tijd hierboven op geregeld. De rechtbank vond deze maatregel niet toereikend voor dyslectische leerlingen. Volgens de rechtbank had de school de leerling actiever moeten begeleiden en bijvoorbeeld niet mogen afwachten of de leerling zelf om vergrote teksten zou vragen. Bovendien had de remedial teacher van de leerling deze vergrote teksten wel aanbevolen aan de school.
Dat de school haar zorgplicht heeft geschonden, betekent echter niet dat de school alle kosten voor particulier onderwijs moet vergoeden. De rechtbank wijst daartoe op de wettelijke plicht tot schadebeperking, die geldt voor iedereen die schade kan lijden. Iedereen is verplicht om de schadeposten zo laag mogelijk te houden – of de extra kosten voor eigen rekening te nemen. De rechtbank oordeelt dat de ouders wellicht een andere, minder dure keuze hadden kunnen maken. In plaats van te kiezen voor duur particulier onderwijs hadden de ouders misschien kunnen kiezen voor regulier onderwijs. De ouders hebben niet onderzocht of er reguliere scholen waren die de leerling wilden aannemen en dyslexie-aanpassingen konden bieden. Dat de ouders een snelle keuze hebben gemaakt in december om hun kind direct na de kerstvakantie te laten starten op een andere school, kan de rechtbank volgen. Maar voor de schooljaren daarna niet. Na de kerstvakantie 2012/2013 hadden de ouders ruim de tijd om naar goedkoper onderwijs uit te kijken. Hoewel de keuze voor niet nog een schoolwijziging begrijpelijk is, kunnen de kosten voor het particuliere onderwijs voor de schooljaren 2013/204 en verder, gelet op de schadebeperkingsplicht, niet voor rekening van de school komen.
Wel moet de school de helft van het schoolgeld voor het particulier onderwijs in de periode januari 2013 tot juli 2013 vergoeden. Dit is een bedrag van € 4.607,50.
De school had zoals gezegd al veel gedaan om leerlingen met dyslexie te begeleiden. Wat had zij – volgens de rechtbank – nog meer kunnen doen?
De rechtbank benadrukt diverse keren dat ieder geval anders is en dat passende en concrete maatregelen steeds moeten worden toegespitst op de specifieke situatie van de individuele leerling. De ‘tips’ uit de uitspraak van de rechtbank Oost-Brabant zijn van belang; ook al weet een school nooit met zekerheid of deze voldoende heeft gedaan. De school is met de uitvoering van de tips in ieder geval op de goede weg.
Heeft u vragen over dit artikel, neemt u dan contact op met Henriëtte van Baalen, Partner, Advocaat & mediator, Arbeid, Medezeggenschap & Mediation
