We gebruiken cookies om content en advertenties te personaliseren, om sociale mediafuncties aan te bieden en om ons verkeer te analyseren. We delen ook informatie over uw gebruik van onze site met onze sociale media-, advertentie- en analysepartners, die deze kunnen combineren met andere informatie die u aan hen heeft verstrekt of die zij hebben verzameld op basis van uw gebruik van hun diensten.
Onze privacyverklaring:
Hieronder kunt u kiezen voor welke doeleinden u cookies op de website van De Clercq wilt toestaan.
Partijen zijn overeengekomen dat aannemer een rieten dak zal plaatsen ter vervanging van het versleten dak van opdrachtgever. De rietdekwerkzaamheden worden in mei 2011 voltooid. Nadat het dak enige jaren in gebruik is genomen, blijkt in 2016 dat op acht verschillende plekken in het dak sprake is van alg- en zwamvorming.
Na het verwijderen van de algen en zwammen heeft opdrachtgever door een deskundige onderzoek laten uitvoeren naar de kwaliteit van het riet. Uit dit onderzoek blijkt dat het gebruikte riet een te hoog zoutgehalte heeft en daardoor sneller bealgt en afbreekt. Zo was in het onderhavige geval inmiddels geschied.
In de aannemingsovereenkomst is opgenomen dat de kwaliteit van het riet uitdrukkelijk niet onder de garantie valt. Dit om de reden dat riet een natuurproduct is, waarvan de kwaliteit simpel gezegd niet in technische normen kan worden gevangen. Met deze exoneratieclausule beperkt de aannemer zijn aansprakelijkheid.
De Rechtbank Rotterdam is van oordeel dat de exoneratieclausule niet in stand kan blijven. Het beding is onredelijk bezwarend. Ondanks het feit dat de kwaliteit van natuurproducten minder makkelijk te meten en voorspellen is, mag van aannemer – als professioneel rietdekkersbedrijf – worden verwacht dat er deugdelijk riet wordt gebruikt bij het verrichten van de rietdekwerkzaamheden. Wanneer het riet zodanig slecht is dat de levensduur van het dak ernstig wordt verkort, dan valt dat aannemer aan te rekenen, aldus de rechtbank. Daarnaast heeft aannemer met opdrachtgever afgesproken dat er gebruik zou worden gemaakt van eersteklas riet. Zo komt de rechtbank tot het oordeel dat aannemer alsnog aansprakelijk kan worden gehouden voor de schade aan het rieten dak.
Een belangrijke les voor aannemers: een exoneratieclausule kan door de rechter buiten toepassing worden verklaard, ook wanneer deze helder is geformuleerd. Met name wanneer er sprake is van een nichepraktijk van aannemer, is het lastig om te ontkomen aan een aansprakelijkheidsclaim. En dat kan als aannemer rauw op je dak vallen.
De gehele uitspraak van de Rechtbank Rotterdam is hier te lezen.
Heeft u vragen over deze blog, neemt u dan contact op met Per van der Kooi.
