.jpg&w=3840&q=75)
Een aansluittermijn van 25 weken is in dit geval een redelijke termijn. Het verkrijgen van een elektriciteitsaansluiting is, door schaarste aan personeel en materiaal, door langere doorlooptijden van vergunningsprocedures en door netcongestie, tegenwoordig een kwestie van lange adem. Kan een netbeheerder voor vertragingen in de aansluiting aansprakelijk worden gehouden? Daarover heeft het Gerechtshof ’s-Hertogenbosch zich onlangs uitgesproken.
Tot voor kort was in (artikel 23 van) de Elektriciteitswet bepaald dat een elektriciteitsaansluiting binnen een redelijke termijn door de netbeheerder moest worden gerealiseerd. Die redelijke termijn was in ieder geval verstreken wanneer de aansluiting niet was gerealiseerd binnen 18 weken nadat het verzoek daartoe was ingediend.
(Dit artikel is op 22 februari 2025 gewijzigd. Nu geldt (alleen) dat een aansluiting binnen een redelijke termijn moet worden gerealiseerd.)
ZTN heeft op 20 mei 2020 bij netbeheerder Enexis een aanvraag ingediend voor een aansluiting op het elektriciteitsnet. Op 11 september 2020 heeft de advocaat van ZTN Enexis gewezen op de wettelijke aansluittermijn van maximaal 18 weken uit artikel 23 Elektriciteitswet en haar gesommeerd de aansluiting op het elektriciteitsnet uiterlijk op 30 september 2020 op te leveren. Enexis heeft op 4 november 2020 aan ZTN bevestigd dat de werkzaamheden voor de aansluiting op 14 december 2020 zouden starten. Op 17 december 2020 was ZTN aangesloten op het elektriciteitsnetwerk.
ZTN heeft schadevergoeding gevorderd, bestaande uit de kosten voor het gebruik van noodaggregaten. Aan die vordering heeft zij ten grondslag gelegd dat Enexis haar niet binnen de termijn van 18 weken op het elektriciteitsnet heeft aangesloten. De rechtbank is uitgegaan van de wettelijk voorgeschreven termijn van 18 weken en heeft Enexis veroordeeld tot betaling van een schadevergoeding van € 173.473,59.
In hoger beroep gaat het om de vraag of Enexis kan worden gehouden aan de in artikel 23 Elektriciteitswet dwingend voorgeschreven aansluittermijn van 18 weken en als dat niet zo is, welke termijn dan moet gelden.
De wetgever heeft een termijn van 18 weken in de Elektriciteitswet opgenomen. De wetgever was daar op grond van de Europese Elektriciteitsrichtlijn echter niet toe bevoegd. De bevoegdheid om hiervoor termijnen te stellen kwam enkel toe aan de ACM. De ACM heeft in 2024 een besluit genomen waarbij maximale termijnen zijn vastgesteld.
Enexis heeft gesteld dat de 18 weken termijn in artikel 23 Elektriciteitswet buiten toepassing moet worden gelaten, omdat dit artikel afbreuk doet aan een doeltreffende voorziening in rechte, zoals vastgelegd in artikel 47 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie. Daarin is, kort gezegd, bepaald dat eenieder van wie door de Europese Unie gewaarborgde rechten en vrijheden zijn geschonden, daartegen bij de rechter moet kunnen opkomen.
Als de ACM de termijnen zou hebben vastgesteld, had Enexis daartegen beroep kunnen aantekenen bij het College van Beroep voor het bedrijfsleven. Omdat de wetgever ten onrechte de termijnen had vastgesteld, heeft Enexis geen mogelijkheid gehad om die door een rechter te laten toetsen. Een rechter mag wetten inhoudelijk niet toetsen. Daardoor is het voor haar ook uiterst moeilijk, zo niet onmogelijk, om zich jegens een contractpartij als ZTN te verweren tegen een vordering tot schadevergoeding. Om die reden komt het hof tot de conclusie dat de in artikel 23 Elektriciteitswet opgenomen termijn van 18 weken buiten toepassing dient te worden gelaten.
Het hof acht in dit geval een termijn van 25 weken een redelijke termijn. Het hof kijkt daarbij onder meer naar een overzicht van de ACM. Daaruit blijkt dat de gemiddelde aansluittermijn voor aansluitingen zoals die van ZTN in 2020 35 weken bedroeg. Uit het besluit van de ACM uit 2024, volgt dat de ACM bij aansluitingen als deze (een grootaansluiting) uitgaat van een termijn van 26 weken vermeerderd met een dynamische regionale wachttijd afhankelijk van de mate van complexiteit. Weliswaar is dit besluit pas op 1 januari 2025 in werking getreden, maar het vormt naar het oordeel van het hof een indicatie voor het oordeel dat 25 weken in 2020 een redelijke termijn was.
Aangezien Enexis de aansluiting binnen 25 weken heeft gerealiseerd is de grondslag aan de schadevergoedingsvordering komen te ontvallen. ZTN krijgt haar schade dus niet vergoed.
In een ander, meer of minder complex geval, of in een andere regio, kan de redelijke termijn langer of korter zijn. Of kan die redelijke termijn wel zijn overschreden. En dan is de netbeheerder mogelijk wel aansprakelijk…
Neem voor vragen contact op met Per van der Kooi, advocaat vastgoed- en huurrecht.
Wil je elke maand een overzicht van updates en blogs in uw mailbox? Klik dan hier om je in te schrijven voor de nieuwsbrief!
