We gebruiken cookies om content en advertenties te personaliseren, om sociale mediafuncties aan te bieden en om ons verkeer te analyseren. We delen ook informatie over uw gebruik van onze site met onze sociale media-, advertentie- en analysepartners, die deze kunnen combineren met andere informatie die u aan hen heeft verstrekt of die zij hebben verzameld op basis van uw gebruik van hun diensten.
Onze privacyverklaring:
Hieronder kunt u kiezen voor welke doeleinden u cookies op de website van De Clercq wilt toestaan.
Het besluitvormingsproces doorloopt in het kader van de medezeggenschap drie fasen.
In de eerste fase is sprake van een beleidsvoornemen. Een beleidsvoornemen is het voornemen om een bepaald beleid te gaan voeren, waarbij de inhoud en gevolgen van het voornemen nog niet (voldoende) concreet zijn om te kunnen spreken van een voorgenomen besluit. Een voorbeeld van een beleidsvoornemen kan zijn dat de bestuurder het voornemen heeft om te besparen door in het personeelsbestand te snijden, maar nog geen plan heeft over hoe de mogelijke reorganisatie eruit zou moeten gaan zien.
De tweede fase is de fase van het voorgenomen besluit. Er is niet een harde grens te geven voor de vraag wanneer een beleidsvoornemen overgaat in een voorgenomen besluit. Enkele gezichtspunten uit de praktijk zijn:
Op het moment dat sprake is van een (advies- of instemmingsplichtig) voorgenomen besluit, moet de ondernemingsraad om advies of instemming worden gevraagd. Daarbij is van essentieel belang dat de ondernemingsraad om advies wordt gevraagd op een zodanig tijdstip dat het advies van wezenlijke invloed kan zijn op het te nemen besluit.
De derde fase is de fase van het definitieve besluit. Een definitief besluit is het besluit dat de ondernemer heeft genomen. Dit besluit staat vast en kan niet meer worden teruggedraaid. De ondernemingsraad moet schriftelijk van het besluit in kennis worden gesteld.
Er kan ook sprake zijn van een definitief besluit, dat mogelijk zelfs al wordt uitgevoerd, zonder dat de ondernemingsraad om advies of instemming is gevraagd. Bijvoorbeeld als de bestuurder zich niet heeft gerealiseerd dat het besluit advies- of instemmingsplichtig was. In dat geval zal de ondernemingsraad actie moeten ondernemen. Bij een instemmingsplichtig besluit ligt het dan op de weg van de ondernemingsraad om schriftelijk de nietigheid van het (blijkbaar) genomen besluit in te roepen. Bij een adviesplichtig besluit moet de ondernemingsraad een beroepschrift indienen bij de Ondernemingskamer. In beide gevallen geldt een termijn van één maand nadat de ondernemingsraad kennis heeft genomen van (de uitvoering van) het besluit.
Bovendien kan discussie ontstaan over de vraag of wel sprake is van een adviesplichtig of instemmingsplichtig (voorgenomen) besluit. Niet elke handeling of beslissing van de bestuurder is namelijk een besluit in de zin van de WOR.
Ook kan sprake zijn van een stilzwijgend besluit. Dit was bijvoorbeeld het geval in een rechtszaak waarin een OV-bedrijf mystery guests ging inzetten om de chauffeurs te beoordelen. Hoewel hier geen formeel schriftelijk besluit aan ten grondslag lag, oordeelde het gerechtshof ’s-Hertogenbosch dat sprake was van een instemmingsplichtig besluit tot wijziging van de beoordelingsregeling.
Recent moest de Hoge Raad oordelen over een situatie waarin de bestuurder jarenlang een bepaalde situatie had gedoogd, terwijl deze in strijd was met de arbeidsvoorwaardenregeling. Hier was volgens de Hoge Raad geen sprake van een instemmingsplichtig besluit.
Of sprake is van een besluit in de zin van de WOR, is dus niet altijd duidelijk.
Concluderend kan vastgesteld worden dat sprake is van een voorgenomen besluit als dit voldoende concreet en uitgewerkt is. In sommige situaties zal discussie kunnen ontstaan tussen de ondernemingsraad en de bestuurder over de vraag of sprake is van een instemmingsplichtig of adviesplichtig (voorgenomen) besluit.
Heeft u hier vragen over of wilt u sparren met één van onze WOR-specialisten, neem dan gerust contact met ons op.
